#เรื่องดีมาก. ไม่ทราบชื่อนักเขียนครับ.
เรื่อง ทำไปเพราะความรัก
หมีโคล่า เจอลูกนกถูกทิ้ง
หมีจึงเอาลูกนกมาดูแล
แล้วเป็นพ่อให้ลูกนก
เมื่อถึงเวลา ลูกนกต้องฝึกบิน
ลูกนกถามหมี พ่อจ๋าหนูจะบินได้อย่างไร
หมีบอกไปว่า เดี๋ยวพ่อบินให้ดู
หมีกระโดดจากยอดไม้แล้วกระพือแขนเร็ว ๆ เพื่อให้ลอยขึ้น
แต่ทุกครั้ง หมีก็จะหล่นลงพื้น ด้วยความหนักของตัว
หมีทำแบบนี้ทุกวัน ให้ลูกนกดู
แล้วบอกลูกนก ให้กระพือปีกแรง ๆ ตาม
พ่อไม่เห็นบินได้เลย
ลูกนกถาม
เพราะพ่ออ้วนไง แต่ลูกบินได้นะ
ลองทำดูสิ หมีบอกลูกนก
พ่อเธอไม่มีทางบินได้หรอก เพราะพ่อเธอไม่ใช่นก
ต้นไม้กระซิบบอกลูกนก
ถ้าพ่อบินไม่ได้ พ่อจะทำอย่างนั้นทุกวันทำไม
ลูกนกถามต้นไม้
"วันไหนเธอมีคนที่เธอรักสุดหัวใจ
เธอจะเข้าใจเอง" ต้นไม้ตอบ
ลูกนกมองหมีที่ตัวเต็มไปด้วยแผล
แล้วถามว่า พ่อบินไม่ได้ พ่อจะพยายามบินทำไม
หมียิ้มแล้วลูบหัวลูกนกเบา ๆ
พร้อมบอกว่า
" การพยายามทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก
มันไม่มีขีดจำกัดหรอก มันทำได้ทุกอย่าง
พ่ออยากให้หนูบินได้
เพื่อที่สักวันหนูโตขึ้น จะได้บินออกไปดูโลกกว้าง
บินออกไปเห็นอะไรใหม่ ๆ
บินออกไปหากิน และเจอคนดีๆที่พร้อมจะเคียงข้างหนู
พ่อรักหนูนะ "
ลูกนกไม่ตอบอะไร
ปล่อยตัวลงไป กระพือปีกให้แรง
แล้วก็บินออกไปสู้ท้องฟ้ากว้างใหญ่
มีเพียงหมีที่มองจากต้นไม้ต้นนั้น
ด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขและน้ำตาจากความใจหาย
เขาไม่รู้ว่าลูกนกจะบินไปไหน
เขาไม่รู้ว่าลูกนกจะบินไปหาใคร
แต่เขารู้ว่า ลูกนกบินได้แล้ว เขาก็สุขใจ
ตะวันกำลังลับลา
หมีนั่งเช็ดแผลตัวเอง
พร้อมกับมองเงาฝูงนกที่บินตรงขอบฟ้า
แล้วหวังว่าจะมีลูกที่เขารักบินอยู่ในนั้น
ก่อนหลับตาไปด้วยความเหนื่อยล้าแต่สุขใจ
............
ไม่ทันได้หลับสนิท ก็มีอะไรแผ่นใหญ่ๆมาห่มไว้
หมีลืมตา เห็นลูกนกกำลังบินคาบใบไม้มาห่มให้
พร้อมกับอาหารและหญ้าสมุนไพรไว้ให้ใส่แผล
ลูกนกบินลงบนไหล่หมีอย่างเบา ๆ
แล้วกระซิบที่หูไปว่า
" หนูก็รักพ่อนะ "
(^^)ชอบบทความนี้มากอ่านแล้วน้ำตาซึมทุกครั้ง
CR LINE
No comments:
Post a Comment