Thursday, 1 December 2016
คำสอนของอากง "กาลครั้งหนึ่ง…..นานมาแล้ว….. มี..อากง..แก่ๆ…อยู่คนนึ่ง…อยากจะสอนข้อคิดอะไร
คำสอนของอากง
"กาลครั้งหนึ่ง…..นานมาแล้ว…..
มี..อากง..แก่ๆ…อยู่คนนึ่ง…อยากจะสอนข้อคิดอะไร บางอย่างให้หลานๆ…ตามปะสาคนแก่ อากง…
จึงเรียกหลานๆ ทั้งสี่มานั่งล้อมโต๊ะสี่มุม….แล้วบอกหลานทั้งสี่ว่า เอาล่ะหลานๆ ..ตอนนี้หลับตา..นะ..หลับตา….. พอหลานๆ หลับตา…อากง…ก็เดินเข้าไปห้องเก็บของ…แล้วหยิบโคมไฟเก่าๆ มาอันนึ่ง… อากง…เปิดฝาครอบ…จุดไฟ…แล้วปิดฝาครอบ…
แล้ว…อากง…ก็บอกหลานทั้งสี่…ว่า… ลืมตาขึ้น..แล้วบอก…อากง…ซิว่าโคมไฟสีอะไร…?
เด็กทั้งสี่ลืมตาขึ้น….ตอบไล่ๆ กัน….ตอบไม่เหมือนกัน…และเริ่ม…ทะเลาะกัน…. คนที่นั่งด้านนึ่งบอกว่า…สีแดง…อีกด้านนึ่งบอกว่า…เขียว…สีเหลือง…และน้ำเงิน….ตาม ลำดับ…
ทั้งสี่ทะเลาะกันพักนึ่ง….ก็มีเด็กคนนึ่งถาม…อากง…ว่า……
อากง….ทำไมของอย่างเดียวกัน…มีตั้งหลายสี………..
อากง…ก็เลยบอกว่า…เดี๋ยวนะ…อากง…จะทำอะไรให้ดู….
อากงเดินมาที่โต๊ะ…หยิบฝาครอบแล้วหมุนให้ดู…ปรากฎว่า…. ฝาครอบสี่ด้าน….สี่สี…แดง…เหลือง…เขียว…น้ำเงิน…
หลังจากนั้น…อากง…ก็บอกว่า….เอ๊าตอนนี้บอกอากงซิ…โคมไฟสีอะไร…?
หลานๆ….ตอบเหมือนกันคือสีของเปลวไฟ….. อากง..เลยบอกว่า…เอาล่ะหลาน…อากง..ถามอะไรชักสองข้อนะ….
ข้อที่..1…..เมื่อสักครู่นี้….ครั้งแรก….ใครผิด…. หลานตอบว่า….ไม่รู้….. อากง…บอกว่า….รึว่า…อากง..ผิด…….. อากง…เลยบอกอีกว่า…ฟังนะ..เจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ในที่เดียวกัน…. มองของ อย่างเดียวกัน…ในเวลาเดียวกัน…ยังเห็นไม่เหมือนกันเลย….. ทำไม..? ทำไมถึงไม่มีใครผิดล่ะ….
อากง..เลยบอกว่า…ก็เพราะคนทุกคนมองจากมุมมอง…ของตัวเอง…เห็นในสี่งที่ตัวเองเห็น…. แต่..ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่าทำไมคนอื่นเห็นอย่างที่เขาเห็น…เจ้าก็เดินไปมองที่มุมของเขา แล้วเราก็จะเห็นอย่างที่เขาเห็น….
แต่ถ้าลองนึกภาพนะ…เจ้าทั้งสี่ นั่งอยู่ที่เดียวกันมองของอย่างเดียวกัน…ในเวลาเดียวกัน ยังเห็นไม่เหมือนกันเล๊ย….
ในอนาคต….เวลาที่อยู่ในสังคม…เป็นไปได้มั๊ย… คน..ก็มองสี่งต่างๆ….ไม่เหมือนกัน……
เพราะฉนั้น….เวลาที่คนคิดไม่เหมือนเรา….ใครผิด… ในอนาคตนะ…เวลาที่เจ้าคิดไม่เหมือนคนอื่น….อย่าไปโกรธว่าเขาผิด…อย่าไปกลัวว่า…ตัว เองผิด…. เพราะคนแต่ละคน…ก็เห็นสี่งต่างๆ…จากขอบข่ายประสบการณ์และสี่งแวดล้อมของตนเอง….
แต่ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่า…ทำไมคนอื่นถึงคิดแบบนั้น….เจ้าก็เดินไปมุมของเขา…. และเมื่อเจ้ายอมเข้าใจคนอื่น….อาจเป็นไปได้ว่าคนอื่นก็อาจจะยอมที่จะเดินมา….และเข้าใจเจ้า…..
คำถามที่..2…อากง..บอกว่า….ที่เห็นครั้งแรกกับครั้งหลัง….เป็นของอย่างเดียวกันมั๊ย..?…. หลานบอกว่า….อย่างเดียวกัน….. แล้วเห็นเหมือนกันมั๊ย….?….ครั้งแรกเห็นอะไร…? หลานตอบว่า…ฝาครอบ….และครั้งหลังเห็นเปลวไฟ….
อากงเลยบอกว่า….หลานๆเอ๊ย… ในอนาคตถ้าเลือกได้นะ…อย่ามองสี่งต่างๆ…เพียงแค่ที่เห็น…. จงเข้าใจสิ่งต่างๆ… อย่างที่เป็น
มี..อากง..แก่ๆ…อยู่คนนึ่ง…อยากจะสอนข้อคิดอะไร บางอย่างให้หลานๆ…ตามปะสาคนแก่ อากง…
จึงเรียกหลานๆ ทั้งสี่มานั่งล้อมโต๊ะสี่มุม….แล้วบอกหลานทั้งสี่ว่า เอาล่ะหลานๆ ..ตอนนี้หลับตา..นะ..หลับตา….. พอหลานๆ หลับตา…อากง…ก็เดินเข้าไปห้องเก็บของ…แล้วหยิบโคมไฟเก่าๆ มาอันนึ่ง… อากง…เปิดฝาครอบ…จุดไฟ…แล้วปิดฝาครอบ…
แล้ว…อากง…ก็บอกหลานทั้งสี่…ว่า… ลืมตาขึ้น..แล้วบอก…อากง…ซิว่าโคมไฟสีอะไร…?
เด็กทั้งสี่ลืมตาขึ้น….ตอบไล่ๆ กัน….ตอบไม่เหมือนกัน…และเริ่ม…ทะเลาะกัน…. คนที่นั่งด้านนึ่งบอกว่า…สีแดง…อีกด้านนึ่งบอกว่า…เขียว…สีเหลือง…และน้ำเงิน….ตาม ลำดับ…
ทั้งสี่ทะเลาะกันพักนึ่ง….ก็มีเด็กคนนึ่งถาม…อากง…ว่า……
อากง….ทำไมของอย่างเดียวกัน…มีตั้งหลายสี………..
อากง…ก็เลยบอกว่า…เดี๋ยวนะ…อากง…จะทำอะไรให้ดู….
อากงเดินมาที่โต๊ะ…หยิบฝาครอบแล้วหมุนให้ดู…ปรากฎว่า…. ฝาครอบสี่ด้าน….สี่สี…แดง…เหลือง…เขียว…น้ำเงิน…
หลังจากนั้น…อากง…ก็บอกว่า….เอ๊าตอนนี้บอกอากงซิ…โคมไฟสีอะไร…?
หลานๆ….ตอบเหมือนกันคือสีของเปลวไฟ….. อากง..เลยบอกว่า…เอาล่ะหลาน…อากง..ถามอะไรชักสองข้อนะ….
ข้อที่..1…..เมื่อสักครู่นี้….ครั้งแรก….ใครผิด…. หลานตอบว่า….ไม่รู้….. อากง…บอกว่า….รึว่า…อากง..ผิด…….. อากง…เลยบอกอีกว่า…ฟังนะ..เจ้าทั้งสี่..นั่งอยู่ในที่เดียวกัน…. มองของ อย่างเดียวกัน…ในเวลาเดียวกัน…ยังเห็นไม่เหมือนกันเลย….. ทำไม..? ทำไมถึงไม่มีใครผิดล่ะ….
อากง..เลยบอกว่า…ก็เพราะคนทุกคนมองจากมุมมอง…ของตัวเอง…เห็นในสี่งที่ตัวเองเห็น…. แต่..ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่าทำไมคนอื่นเห็นอย่างที่เขาเห็น…เจ้าก็เดินไปมองที่มุมของเขา แล้วเราก็จะเห็นอย่างที่เขาเห็น….
แต่ถ้าลองนึกภาพนะ…เจ้าทั้งสี่ นั่งอยู่ที่เดียวกันมองของอย่างเดียวกัน…ในเวลาเดียวกัน ยังเห็นไม่เหมือนกันเล๊ย….
ในอนาคต….เวลาที่อยู่ในสังคม…เป็นไปได้มั๊ย… คน..ก็มองสี่งต่างๆ….ไม่เหมือนกัน……
เพราะฉนั้น….เวลาที่คนคิดไม่เหมือนเรา….ใครผิด… ในอนาคตนะ…เวลาที่เจ้าคิดไม่เหมือนคนอื่น….อย่าไปโกรธว่าเขาผิด…อย่าไปกลัวว่า…ตัว เองผิด…. เพราะคนแต่ละคน…ก็เห็นสี่งต่างๆ…จากขอบข่ายประสบการณ์และสี่งแวดล้อมของตนเอง….
แต่ถ้าเจ้าอยากเข้าใจว่า…ทำไมคนอื่นถึงคิดแบบนั้น….เจ้าก็เดินไปมุมของเขา…. และเมื่อเจ้ายอมเข้าใจคนอื่น….อาจเป็นไปได้ว่าคนอื่นก็อาจจะยอมที่จะเดินมา….และเข้าใจเจ้า…..
คำถามที่..2…อากง..บอกว่า….ที่เห็นครั้งแรกกับครั้งหลัง….เป็นของอย่างเดียวกันมั๊ย..?…. หลานบอกว่า….อย่างเดียวกัน….. แล้วเห็นเหมือนกันมั๊ย….?….ครั้งแรกเห็นอะไร…? หลานตอบว่า…ฝาครอบ….และครั้งหลังเห็นเปลวไฟ….
อากงเลยบอกว่า….หลานๆเอ๊ย… ในอนาคตถ้าเลือกได้นะ…อย่ามองสี่งต่างๆ…เพียงแค่ที่เห็น…. จงเข้าใจสิ่งต่างๆ… อย่างที่เป็น
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment